De Jakobsljedder

De Jakobsljedder is in algemien as apokryf beskôge religieuze tekst, besibbe oan it Alde Testamint fan 'e Bibel. It is in pseudepigrafysk geskrift ûnder de namme fan 'e aartsfaar Jakob, dat inkeld oerlevere is yn it Aldtsjerkeslavysk, as ûnderdiel fan 'e samling dy't de Tolkovaja Paleja neamd wurdt, al is dy ferzje dúdlik in oersetting fan in ferlern gien Gryksktalich orizjineel. De Tolkovaja Paleja is bewarre bleaun yn in stikmannich ûnderskate manuskripten; De Jakobsljedder bestiet yn dy manuskripten yn twa foarmen, in langerenien, dy't ornaris A neamd wurdt en oerlevere is yn trije hânskriften, en in koarteren, dy't fan B hjit en diel útmakket fan 'e grutte mearderheid fan manuskripten. De datearring fan De Jakobljedder is ûnwis, om't it teminsten twaris yngeand bewurke is. De oarspronklike joadske tekst datearret fan nei de ferwuostging fan 'e Timpel fan Jeruzalim troch de Romeinen yn it jier 70. Neitiid is it geskrift yn 'e Byzantynske Tiid bewurke troch in kristlike redakteur, dy't hjir en dêr passaazjes mei anty-joadske polemyk tafoege en De Jakobsljedder in kristlike konklúzje jûn hat. It wurk waard nochris op 'e nij redigearre troch de oersetter dy't it om 'e njoggende iuw hinne yn it Aldtsjerkeslavysk fertaalde.